به عمل گرما دادن شیشه تا یک درجه معین و سپس سرد کردن به سرعت آن برای ارتقای عملکرد مکانیکی و استحکام آن سکوریت کردن شیشه می گویند. 

سکوریت کردن شیشه از نظر فیزیکی : 

شیشه را تا درجه ی انعطاف گرم و سپس آن را به سرعت به یک محفظه ی خنک انتقال میدهند و آن را خنک می کنند. در این مرحله قسمت بیرونی شیشه محکم و منقبض می شود. چون رسانایی شیشه کم است، قسمت داخلی شیشه در درجه ی بالا باقی میماند. قسمت بیرونی شیشه از انقباض قسمت داخلی جلوگیری میکند. بنابراین یک فشار در اولین لایه ی محکم شده و یک فشار کششی در دومین لایهی محکم شده ی داخل شیشه به وجود می آید. به علت وجود فشار بر سطح شیشه ، شیشه به مقابله با این فشار متراکم شده می پردازد و این باعث میشود ، استحکام مکانیکی شیشه بالا رود. 

فرآیند سکوریت کردن شیشه در واقع گرمایش و سرمایش آن است . 

معمولاً شیشه سکوریت شده ۴ یا ۵ برابر از شیشه خام قوی تر است و استحکام این نوع شیشه در مقایسه با جام های شیشه خام تفاوت زیادی دارد.